Hayatın yarısını geride bıraktım
Bir ayağım çukura girdi bile
Toprak kokusu daha çok gelmeye başladı
Gözler geçmişe dalıp gittiği vakit
Akıl anıları filim şeridi gibi izletmeye başlar
Bazen olgunluğun verdiği edayla dik durmak
Ve akıp giden zamanın gerisinden bakmak
Hüzünün çok olması mutlulukların
Hiç yok denilecek kadar yaşanılması
Yorgun bitab düşmüş bedenime
Ağır geliyor
Ağacım kurdu olmasa ağacın ömrü uzun olurmuş
Insanında hüznü kederi olmasa uzun yaşarmış
Oysa hüznü tatmamış insanın hayatı
Beyhude hiç hayatın kazanında kaynamamış
Feleğin çarkından geçmemiş gibi olur
Feleğin çarkından geçmekten ziyade
Feleğin tekmesini de yedik
Yedikte ne oldu izi kaldı kendi ortalıkta yok
Bazen huysuz ve çekilmez bir hal alıyor hayatım
Her şey kısır döngü içinde
Kelimeler unutulmuş
Değerler yitik hal almaya başlar
Fırtınalar kopar toz duman
Alev olur cürmüm yanar
Düzene dünyaya isyanlarım başlar
Her şeye her şeye rağmen nefret güderim
Sonra durulur sakinleşir
Yağmur damlalarıyla durulmuş denize dönerim
Anılarımı sayfa sayfa okumaya izlemeye başlarım
İçerisinde nefretime dahi layık olmayanlar var
Onun yanı sıra yüreğimi çız ettiren
Burnumun direğini sızlatan
Bazen alev olup yaktığım
Bazende bir kaç damla göz yaşı akıttığım anılarım var
Sürgünler vurdu yüreğimi
Dikenli tellere takılırken ellerim
Yüreğim kan revan elllerimdeki kandan banane
Dik durdum gücüm yettilçe
Lakin hep eğil dediler eğildik
Yedik kıçımıza yüreğimize tekmeleri
Oysa onlardı kendilerince hep haklı olan
Hiç empati kuramadılar hayata dair alınan nefeste
Hiç ellerine diken batmadı
Felek tokat vurmadı onlara
Şekli şemadan çalındı umutlar
Yetimliğe kimsesizliğe itildi yüreğim
Tek kişilik dünyamda nefes alıyorum
Onlar el oluşuma inat tek hücrelere saldılar bedenimi
Oysa ben tek kişilik orduyum kendi bedenimde
Saflar belli oldu
Ihanetler baş gösterdi
Sırtını çevirenler taşlamaya başladı
Hayata inat benliğime inat
Sürgün oluşum kafi gelmedi
Yüreklerindeki benide sürgün eylediler
Gurbet içinde gurbeti yaşatarak
Oysa sevmek ti sevilmek ti hayat
Bir güzelin bakışlarında
Yeniden nefes almak
Yada yeniden gençliğime dönüştü
Bazen ellerimin titrediğini his ediyorum
Mazimin bana miras bıraktığı hüzünle
Nefes almaya çalışıyorum
Bazen tökezliyorum hayata karşı
Bazende sevgili yar dediklerim
Çelme atıyor düşmem için
Başınız dik yüreğiniz göğe ersin
Ben sizlik mutluluğunuzu artırsın
Yedi cihan yüzünüz gülsün
Ben
Siz kadar zalim olmayı başaramıyorum
Kahır değil elem keder değil mutluluk diledim
Ister yanı başımda olsun ister ötelerde
Hiç fark ayrım gayrım yapmadan
Insan olan insan için mutluluk diledim
Elde var olanı verdik gitti
Sıfıra indi mutluluğum
Dilim söyledi yüreğim onayladı
Sevdiklerim sürgün hayatı reva gördü
Çınar ağacını kurutmayı
Dalı’ndan kolarından ayırmayı
Onu içten içe çürütmeyi
Başardınız
Başınız göğe ersin
El birliğiyle beni çökertiniz...





"Hiçkimseye Gereğinden Fazla Değer Verme Ya Onu Kaybedersin Yada Kendini Mahfedersin"