eski püskü bir hurda eşya gibi tutup çöpe attılar
ve susturuldu has kokulu yüreğimin feri
her türlü çabama rağmen kan kusturdular
aşkımı da yok saydılar
ömür boyu duygulara vurulurken prangalar
gönlü de sımsıkıca tıkadılar

oysa ki ne denli de sevmiştim aşk güzelliğini ben
hele ki gök kuşağını aşkın renklerine ayırırken
ne olmuş yani doğmuşsak ki erken
lime
lime olmuştu ya vurula vurula yüreğim
daha feri körleşmemiş yürekten baka kalmıştım sevgiye
usul cana onun gönlüne süzülürken
göz şulesinden kayıvermiştim yar denenin kalbine

tutuşta atmışlardı hemen içeriye
mahkemesinde süründüğüm nasıl bir kör davaydı bu
nasıl da diz üstü çöktürüldüm
nasıl da acımadan verildi hemen idam hükmüm
nasıl da suçüstü yapıştırıldı
nasıllar zinciri hep boynuma hunharca dolandırıldı

güçsüzlüğün pençesi kavrayamıyordu ki tutsun
atsan da atılmaz ki atasın
satsan da satılmaz ki satasın
elin ve kolun bağlı yapsan da ne yaparsın

ey yüreğine öksürdüğüm sönüyor bak senin de ateşin
hep önünü kesiyorsun sen aşk selinin
içime kinle gömdüğünüz bil ki en son hevesim
avuçlarımı yakmadan alındı işte aşkımın ateşi
ve sen sözde müstakbel olacak eşim
her umut ettiğin senin de boğulacaktır kursağında

hayat tüm kaprislerine rağmen bazen aralar kapıyı
köpek bile kedi yalarken
sormadınız hiç yürekteki yatan bu asil sevgiyi
hiç saydığınız bu garip şu anda silecek elbette yüreğinizi
çarpık bakmayın o köpek dişlerinizle
şimdi artık sıra bende
çekince kılıcımı Don Kişot gibi sırtım değirmende
un ufak olacaksınız
hem de hepiniz

neyim kaldı ki
benden daha da ne isteyebileceksiniz ki
ben gömülüp kaldım işte yine o zengin gönlüme
buda mı battı size ne…



(20.11.2015) AZAP…