Martı hafifliğiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu harika fotoğraf için sayın Çağan Irmak ’a saygılarımla..
Bu sabah sohbet ettim bir martıyla Boşver insanları dedim anlat istanbul’u bana Simit ve çay söyledik sohbet koyuydu oldukça Kılpayı yetiştim derken 8:15 vapuru yine kaçınca Yavaşla dedi martı, hayat akıp gidiyor Hızlı yaşayınca hayat anlaşılmıyor Bu şehirde herkes hep bir yerlere koşuyor Bir martı gibi yaşamak neden bu kadar zor Geceleri baktın mı hiç gökyüzüne ? En son ne zaman saydın yıldızları söyle Sabah olunca dalga seslerini dinle, Denizin tuzlu kokusunu çekeceksin içine Bu şehir kalmamış kimseye Sana da kalmayacak elbette Nüfus artıp insanlar tükettikçe Tükenen hayatlar oldu sefilce Hayat Tanrı’dan emanetti bize İnsanlar hıyanet ettiler bu emanete Hey ! evlat dur bir dakika dinle beni En az haftada bir gün mesela cumartesi Kapat telefonunu kimse ulaşamasın sana Unut ödenecek fatura ve kredi taksitlerini Başaracaksın bu şehri başka bir gözle görmeyi Bir martı hafifliğiyle yaşamalı ve ölmeli ! |
Kutlarım
Yüreğinin sesi daim olsun