Yağmur, istanbul ve kahveNe çok ortak noktanız var Şu uyku tutmayan gecede Yağmur, İstanbul ve masamda kahve Ne yağmur biliyor bunu, Ne istanbul, ne de kahve.. Suç telvesinde değil kahvenin Yağmurunda saklıdır yalnızlığım Seni düşünürken kendimden utanırım Hayli garip bir duygudur utanmak sanırım.. Gece gözlerini hatırlatır bana, ah bir de bu şehre yağmur yağınca Göz yaşların damlar usul usul ruhuma Ruhum bu şehire alışamamış, Ellerim kalemle hovarda, Ruhum sana çekmiş utangaç hala.. Seni düşünürken üşürüm de, Hayli zordur ısınmak kahvem tükenince, Yağmur yağ durma dostuz bu gece, Bir şiir bırak arkanda okurum yağmur dinince.. Ne çok ortak noktanız var Şu uyku tutmayan gecede Yağmur, istanbul ve masamda kahve Ne yağmur biliyor bunu, Ne istanbul, ne de kahve.. |
Kalemin susmasın
_________________________ Selamlar