OBir gül domurcuğuydu O. Sert esen, bir fırtınaya bükmüştü boynunu. Uzanacak bir el arıyordu. Zavallı. Daha yaz bahar yaşamadan, hazanı yaşamaya başlamıştı. Çaresizdi, utangaçtı. Ve! Dokunsan, yüreğini bin bir parça ederdi. O. Titrekti, ürkekti su çiçeğiydi. O. Bulutlar içinde, fırtınalarla gelmişti. Yağmur doluydu, siyah inciden gözlerinin kirpikleri Bi,_ çareydi. Yurdundan yuvasından koparılmış biriydi. Kırıktı, kalem tutan elleri Şehrin kalabalık yerlerinde dolaşıyordu. O. Korkunun şahı oturmuştu, göz bebeklerine Dili laldı Hem bir’ de! Güzel, mi güzel, kumraldı. Birkaç kuruş sıkıştırdım da, onun kalem tutan ellerinde Yine de, gülemedi sevinemedi. O. 17 Kasım 2015-11-17 Ahmet Yüksel Şanlı er |
Dili laldı
Hem bir’ de!
Güzel, mi güzel, kumraldı.
Birkaç kuruş sıkıştırdım da, onun kalem tutan ellerinde
Yine de, gülemedi sevinemedi.
O.
kelamınıza sağlık....