BEN ANNEMİ HİÇ SEVMEMİŞİM
Düşünüyorum da
Ben annemi hiç sevmemişim Eğer onu sevsem Onun için bu kadar yanmazdım Ona umut aşılarken Kendim umutsuzluğun pençesinde kıvranmazdım Ona hayatı sevdirmeye çalışırken Kendim bu kadar hayattan kopmazdım İnadına bağlanırdım Yüzümde maske mutluluk pozu verirken Gözyaşlarımı içime akıtmazdım. Çok geç anladım Ben annemi hiç sevmemişim Eğer onu sevsem Kendi canımı acıtmazdım bu kadar Benim canımın onun canı olduğunu Asıl onu hayata bağlayan Hayat iksirinin ben olduğumu Çok geç anladım ANNEM affet... En büyük acıyı ben yaşattım oysa sana Allah’ım bana ver acılarını Diye yalvarmıştım Oysa bu yalvarışım sana ettiğim bedduaymış Bilemedim annem Şimdi anlıyorum Ben annemi hiç sevmemişim… HİVDA |
bazı şeylerin geç de olsa kıymetini bilmek
hiç bilmemekten iyidir.