evet üzgün evet kederli ama ağlamaksız
Göklerim acı yüklü benim
Büyür yağmurlarım bulut olmadan Her saat başında ölümler girer koynuma Bir düş yeşerir yıkıntılar arasında Bu kadar ağlayıp köreltmeyin sabahları anneler Büyüyemez ki çocuklar umut olmadan Bitmeyecek sanmayın acının çağı Gırtlağından boğulsa da bir defa daha insanlık Kalbimizde bir yerlerde kımıldayıp duracak Dev dalgalara gebe bir deniz Ellerim acı yüklü benim Kaç çocuğun suskun bedenini taşıyorum Evet üzgün evet kederli ama ağlamaksız |