SEBEPSİZ VEDALAR
Yersiz korkulara kapılarak
Geldiğim her yol ayrımında Daima olacaktı yanımda. Eklenince yıllar birbiri ardına Gözlerim… Gözlerim bakar oldu Uzayıp giden sonsuzluğa. Sabahın ilk ışıklarıyla Atıyorum kendimi sokağa. Islanıyorum, Sonbaharda dökülen yaprakların altında. Her gün; Bıkmadan, usanmadan yürüyorum Verilmiş ve tutulmamış sözler adası kıyısına. Bırakıyorum kendimi Azar azar erimekte olan özlemlerimin ortasına. Sebepsiz yaşanılan Veda hikayelerini anlatıyorum Sahilde uçuşan martılara. Nefesim nefesimle buluşuyor Sessiz sedasız kendi kuytusunda, Acımıyorum artık kaybolup giden yıllara. Sizin de yolunuz düşerse Verilmiş ve tutulmamış sözler adası kıyısına Gözleriniz… Gözleriniz bakarsa sonsuzluğa, Anlattığım hikayeleri duyabilirsiniz Martıların kanat çırpışında. E. YAVUZ |