Benim yerime koy kendini
Çöplerde ara
Küflenmiş bir dilim ekmek
Bozulmuş ekşi yemekleri
Dolaş sokak sokak
Yagmurda ıslan...
Islan iliklerine kadar
Bir gün tekme bir gün sopayla kovalan
Canın yansada kimin umurunda

Benim yerime koy kendini
Şikayet eder yazlığa gelen teyze
Sokakta rahat yürüyemiyor uyuyamıyorum
Der telefondaki sese
Ayır beni beş yavrumdan eline ne gececekse
Sırtımda acı bir iğne
Atılacağım yer belli değil
Ya çöplük yada yabancı olan başka mahalle

Benim yerine koy kendini
Teneke bağlasınlar kuyruğuna
Koştursunlar seni acı içinde oradan oraya
Şikayetlerim bitmedi hanım teyze
Tecavüzler var peş peşe
Gözü dönmüş yaratık mı demeli
Onları insanlardan nasıl ayırt etmeli


Benim yerime koy kendini
Başım önde yarı sakatım şimdi
Yaşamalımıyım yoksa ölmelimi
Günlerce aç dolaşıyorum kemiklerin sayılı
Uyuz sarmıs bedenimi sessizce ağlamaklı
Suçumuz nedir biri bize anlatmalı

Benim yerime koy kendini
Başımı biraz okşa diye koşuyorum peşinden
Tekme atıyorsun kan damlıyor yüreğimden
Nefret etmiyor sevgi arıyorum gözlerinden
Hiç merhametin yokmu ey insan oğlu
Ne olur bir can kurtarsan çöplüklerden

Benim yerime koy kendini
On gün oldu ağzıma lokma girmeyeli
Paylaşmadın sofrada artan bir dilim ekmeği
Çok yazlar kışlar geldi geçti
Hiç birşey değişmedi
Bizde tanrının sessiz kullarıyız duymadınız
Bir karış yere bizleri sığdıramadınız

Benim yerime koy kendini
Bu dünya yalnız sizin için dönmüyor
Sayısız canlar şikayetiniz yüzünden eziyet çekiyor
Karakış kapıda
Ha geldi ha geliyor
Yavrularım perişan olacak içim çok acıyor
Bir sıcak yuva yokmu
Sokaklarda donarak ölecek bizlere
Benim yerime siz atılsanız bu çöplüklere
Tanrıya yalvarırsın canımı al diye...


‘’ EN’ÂM-38: Ve yeryüzünde yürüyen hayvanlardan ve iki kanadıyla uçan kuşlardan ne varsa (4 ayaklı) hiçbir hayvan ve iki kanadıyla uçan hiçbir kuş yoktur ki; sizin gibi ümmet olmasınlar.


Yalçın BİRİCİK...............................................12/11/2015