Sonbahar
Mevsimlere bir ayrı bakar gözüm
Ne sıcak ne soğuk, bi haber gönlüm.. Sonbahar kapıyı çaldığın da Bir yalnızlık düşer odama Rüzgar pencereme dayandığın da Yetimlerin hüznü vurur canıma.. Ne çare? Gönülden gelen el’e varmıyor Mevsim kış ise sokaklarda acı başlıyor Tok yatağın da oburlanırken Aç olan hem üşüyor, hem ağlıyor.. Sonbahar düştüğünde Anadoluma Bacası tütmeyenler gelir hatrıma Karabulutlar göğü saranda Kimsesizlerin matemi düşer göz pınarıma.. İnsanlar garip, insanlar yalan Ekmek vermez sırtı pek olan Gönüller kararmış, gaddarlık elde kalan Kapıda bekler insanlık, buz tutmuş Açıpta yok elden tutan.. 10.11.2015 |