Cellad
Doğup büyüdüğüm memleket misali
seviyorum seni... Ne zaman uzaģına düşsem Arka sokaklarda kaybolmuş yitik bir kız çocuğu oluyorum yeniden.... Üşüyor ellerim, tabanlarımda ayrılık kesikleri.... Kendimden bile saklanıyorum, şehrimin illegal caddelerinde dinmiyor mavzer sesleri Ve ben, nereye gitsem yeniden sana dönüyorum yüzümü.... Celladına aşık bir mahkum gibi... Yadigar Öztürk Yaman |