Ölümle Ölmez İnsan
Ömür kervanı çıkar yola hayat bu yürür sona
Yolda karşılaşır bir an Azrail denen o cana Biten son yeniden sonsuzluğa koşar ölüm sunar yaşam Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar Ölüme bulunmaz çare öyleyse bu kibir nedir Halini bilmeze dersen senin sonun acep nedir Aç derdini Rahman’a ölüm gelse de o güldürendir Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar Konuşurken doğru söyle sakatlama o gül dilini Veren el eyle alan eyleme o uzanan nur elini Yara açıp yakma insan gönlünü bükme belini Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar Soluksuz dertlere peşinde koşma dermanın kalmaz Yüce Rahman kulunu dertsiz yola girince yüzüne bakmaz Dertsiz yola girenin eli kolu kırılır yukarı kalkmaz Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar Birlik yolunda giderken nankörlükle sapma yanlış yola Beden gönül yara alır yara açma tende girilmez kola Yalnız kalırsın nankörlükle ondan sonra halin ne ola Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar Gönül gönül dağından gel diye seslenir bahar gelsin Gönül halinden anlamayan bahar yazı ne bilsin Halden anlamayan durmasın karanlık mağaralara girsin Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar Ömür heybesine iyilik toplayan iyilik götürür Ömür heybesine kötülük toplayan ateş götürür Neşe ile gülen dağıtan cennete neşe götürür Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar Merhametle ol salma başını sen derde Gönül penceresine nefretle çekme sen perde Lazım olur gönülde merhamet günün birinde Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar Bu can emanettir merhametle donat teslim et Helal kazan helal ye olsun sana can kardeşim afiyet Görünmeyen yolda bilinmez ne olur son akıbet Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar Kul Mehmet’im Rahman derdimize tek dermandır Kulu mutlu olsun diye huzur dolu yolu gönül’e açandır Kul bilmez nankördür gönülde huzuru bırakıp kaçandır Ölümle ölmez insan yeniden sonsuzluğa doğru koşar Koşar insan sonsuzluğa iman var ise coşar Koşar insan sonsuzluğa iman yok ise şaşar Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |