Mahşere KadarSevdanın yanar hiç sönmez ateşi Gönülde doğar sevginin sıcak güneşi Kavuşmak için bekler âşık yüreği yanar Mahşere kadar sürer aşığın yâri bekleyişi Mahşer dediğin üç beş adımlık mesafe Seven gönlünü hiç kor mu kafese Varır sevdiğine âşık aldığı son nefesle Mahşere kadar sürer aşığın yâri bekleyişi Ağarır saçı bükülür yıkılmayan beli Gözlerinde akar vuslat için gözyaşı seli Uzanır uzanmasa da sevdiğine uzanmaz eli Mahşere kadar sürer aşığın yâri bekleyişi Sevda aşk ateşi bu düşmesin gönül’e tatlı dile Gezdirir çölü sahrayı sevinçle güle güle Kavuşur muyum demez yüzünü görse yeter bile Mahşere kadar sürer aşığın yâri bekleyişi Aşkın sırrıdır bu gönüller birbirine ermez Mahşer kopmadan âşık sevdiğini görmez Âşık olan sanmayın bunu gönülden bilmez Mahşere kadar sürer aşığın yâri bekleyişi Âşık bakmaz kendi sefil garip haline Laf gelmesin ister nazlı sevdiğine Kavuşur mahşerde bilir söyler sevdiğine Mahşere kadar sürer aşığın yâri bekleyişi Nazlı yar anlar aşığının gözünde o mahşeri Gönlünde açıktır aşığına gül kokan gönül defteri Mahşere saklar harcamaz gönlündeki tatlı sözleri Mahşere kadar sürer aşığın yâri bekleyişi Aşkın sırrını esrarını elbette ki âşıklar çözer Yol uzak olsa da onlar gönüllerinde gezer Sanmayın yol çileli olur bu aşk burada biter Mahşere kadar sürer aşığın yâri bekleyişi Kul Mehmet’im aşk böyledir yaşayan bilir Aşk yolunda nazlı yârin bekleyerek ölen sevilir Ölüm anında aşığa sevdiğinin nur yüzü görülür Mahşere kadar sürer aşığın yâri bekleyişi Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |