YOKLUĞUNUN MEVSİMİNDEYİM ARTIK
gülüşüne daha doymadan
çekip gitmenin zamanımıydı haram tenlere dokunup öperken gölgene bile ihanet etmeden günahlarının kefaretini gözyaşlarımla ödüyorum şimdi ben şimdi bu şehrin sokaklarında yokluğunun mevsimindeyim artık gözlerimde nasılda birikmişsin yalnızlıktan gökteki bulutlar bu ayrılığa hep ağlamaklı uykusuz gecenin yarısında ve bir ayrılık sancısında gittiğin yollarında seni özledikçe kahrolası yağmurlar yağıyor yine bu şehre uzaklardan beni soracağına keşke bir mendil kadar yakın olsaydın gözlerime Ayhan’ca Cümleler Ayhan Akdeniz |