İlk bölümü okumadan belki bu şiiri anlayamazsınız...


KOMSERİM


Tüm servetim çalındı, yakalayın hırsızı...
Göğsümden yüreğimi söküp kaçtı komserim.
Tutup bana getirin.... O vefasız, arsızı
Gözümde duran yaşı döküp kaçtı komserim.


Şu bağrımda ur gibi gizli bir sevim vardı
Bir çerçevem bir resim paslı bir çivim vardı
Evvelden mutlu idim, güzel bir evim vardı
Temeline bir kibrit çakıp kaçtı komserim.


Ben ki anı yıl bilip gecede aklamıştım
Akrebin kancasında hazanı yoklamıştım
En hisli hatırayı sinemde saklamıştım
Acımadı, ne varsa yakıp kaçtı komserim.


Çaldığı yetmez gibi yükledi acıları
Yatmaz sanırdım ama yatırdı hacıları!
Bekliyordu köşede insafsız bacıları
Beynime kör geceyi takıp kaçtı komserim.


Genzi yanık notaya ince sızı bıraktı
Ne kemanı bıraktı ne de sazı bıraktı
Bir bilse ardı sıra bir enkazı bıraktı
Bu timsah gözyaşıyla bakıp kaçtı komserim.


Tencereler duruyor ama tava kayıpta
Beş kuruşta vermezler onu adam sayıpta
Sulanmış sabun gibi ellerimden kayıp da
Bilmem ki nerelere sekip kaçtı komserim?


Şimdi sizden ricamdır son arzumdur belkide,
Eger tarif derseniz; biraz iri, yelki de
Yaptığını yapmazdı inanın ki tilki de
Cana incir ağacı dikip kaçtı komserim!


ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
HIRSIZ VAR.../ 17 HAZİRAN 2005

NOT : Camların, kapıların açık olduğu bir anda saat 00 : 55 te yazılmıştı...hırsız halen bulunamadı...(asıl başlığı amirim olan bu şiiri halk ağzıyla kullanıp komserim olarak yazmak istedim...)

....................*************************************************.....................................

KOMSERİM ( İKİ )




Öyle bir adamdı ki, hep ağlattı bu kızı...
Gözyaşım gözlerimden bıkıp gitti komserim.
Lütfen bir şey söyleyin buldunuz mu hırsızı?
Göğsümün kapısından çıkıp gitti komserim.



Hala yanıp duruyor bıraktığı közleri
Benden başka herkesi gördü onun gözleri.
Aşkı visalimize sakladığım sözleri
Ağzıma bir çırpıda tıkıp gitti komserim.



Bilmiyorum nasıl da çiğ çiğ yedi etimi
Ben ki onun uğruna kaybettim servetimi.
O ’’öl’’ dese ölürdüm, öderdim diyetimi
Belki çok sevdiğimden bıkıp gitti komserim.



Boşa hayal kurmuşum sevdam hasrete yükmüş
O gidince anladım, kayıbım ne büyükmüş.
Ruhumu talan etmiş, etrafa saçıp dökmüş
Benim gönül evimi yıkıp gitti komserim.




İnanın şu haneden mühim değil çaldığı
Zaten aşk pazarında para etmez aldığı.
Görülmüş mü hırsızın bir gönülde kaldığı
Boynumun kemendini sıkıp gitti komserim.



Şimdi nefes nefese yaşadığım yer zindan
Kadere isyan edip, kahrettim gittiği an.
O gün bu gün kurulmuş bomba gibiyim inan
Fikrimin fitilini çekip gitti komserim.



Gelip gitmelerimden bıktınız ise şayet,
Bilin ki son gelişim, son ettiğim şikayet.
Arayın diyar diyar, yankılansın vilayet
Malum, ekibinizi, ekip gitti komserim.



Beni böyle çaresiz, bahtsız kılamazsınız
Bu kadar vurdumduymaz gamsız olamazsınız!
Giderken kurşunladım, nasıl bulamazsınız?
Ayağından yaralı, sekip gitti komserim.



ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
HIRSIZ VAR.../ HAZİRAN 2006 SAAT: 01:35


hırsız halen bulunamadı...(asıl başlığı amirim olan bu şiiri de halk ağzıyla kullanıp komserim olarak yazmak istedim...)