YÜREĞİMİN DEHLİZLERİNDEN GELİP GEÇİYOR ADINŞiirin hikayesini görmek için tıklayın son şiirimi astım bugün sayfaya. uzunca bir süre çıkacağım seyahat dolasıyla uzak kalacağım sizden. süresi belli değil ama aylarca süreceği kesin. başta siteyi kuran yöneticilere, bizi bu güzel ortamda buluşturdukları için ne kadar teşekkür etsem azdır. ve beni bugüne kadar sayfamda yorumlarıyla karşılayan değerli arkadaşlarıma sonsuz teşekkürler..
hepiniz aklımda kalacaksınız. birgün tekrar buluşmak dileğiyle, hoşçakalın... Felç indi bu gece düşlerime, Zamanın senli bir yerinde. Salaş yalvarmalarım kaldı dilimde, Küçüldüm mü şimdi; En tehlikeli mikroptan daha öldürücü gözlerinde... Yaşamak kadar zormuş bir sevdayı taşımak, Başaramadın. Sevgi üzerine kurulmuş bir evren değilmiş hayat, Ne güzel de ispatladın. Yüreğimin dehlizlerinden gelip geçiyor adın, Ne yöne dönsem prangalı her yanım. Omurgası yalnızlık olunca aşkın, Hiçbir şey tutamazmış temelini sevdanın. Çalsın şimdi tüm şarkılar teselli makamında, Hüviyetim uçtu ellerimden hükümsüz kaldım Tuzlu bir gözyaşı gibi değdiği yeri yakar anılarım En umarsız haliyle çürür şimdi yalnızlıklarım Renginden çaldın insanlığımın, Siyah beyaz kaldım. Gülüşlerimi yalnızca resimlerde bıraktın Bedenimde ruhsuz kaldım. Damarı çatladı sevdamın, Birazdan kana karışacak arsenik, Duyumsuyorum genzimde tadını. Bak, bildim işte bu sevdanın vuslatını "Altı üstü beş metrelik" hüzün Ölümmüş bu ölüm. Al bu bedeni benden Ya Rab! Yeter bu dünyada soluduğum... EMİNE DEMİRCİ/ANKARA |
daha ilk gün
ruh bedene tekme attı
kendinden uzağa fırlattı..
başlarda anlayamasa da bunu cansız beden
sonra sonra acıda aşkı tattı..
tek kelimeyle mükemmel bir şiirdi..her kıtası ayrı ayrı şiirdi sanki..
esenlikle..