Başkent’in Gözyaşı Dizeleri( Final)"Yâr! Sözüm sana bundan sonra; Gözyaşı…" Yalnızlığın en kallavi haline inat, Seni söyler durur dilim. Söylemesi bile zorken, sensin şimdi en büyük eksiğim. Kaç bahar eskittim Kurtuluş Parkında sensiz, İklimlere bile sığmadı sevdam. Gittin ya; arşı titrettim ardından, Görüyorum ki hala sağır sevdan. Empoze etmedim bir fikrimi bile sana, Yine de çok gördün mutluluğu bana Varsın arşınladığımız Tunalı Hilmi kaldırımları ağlasın sana! Gözyaşımı kuruttun ardından, Hıçkırıklarımı dindirmedin!. Avare oldum peşinde, durdu sanki zaman Senli anlarda nasılda serkeşti, nasılda hızla akan... Her geçen güne inat/sana büyüyor yüreğim... Çekmediğim dert yapmadığım delilik kalmadı/bilmedin Endemik çiçeklerinin yapraklarına yazdım seni, Görmedin! Söyle sevgili yâr Ben sana dönmen için daha neyleyim? Vuslatı yok etti, uçarı sevdan.. "Bunadır; gözyaşı, Ve gözyaşı dizelerim yâr !" Emine Demirci/Başkent (tırnak içerisindeki mısralar gözyaşı’na aittir. hem gözyaşı dizelerinin bitişine hemde şairin gidişine çok üzüldüğümü belirtmek isterim.. Sevgili Yahya İncik, edebiyat defteri sofrasındaki tabağın bir gün döneceksin diye, her zaman boş duracak haberin olsun) |
bu içten ve yakıcı dizeler...
Başkentte yaşanan binlerce aşktan birini efsane-leştirmiş...
ve "Başkentte aşk güzeldir" dedirttiyor insana...
yüreğine sağlık can hemşerim, saygı ve selam ile...