3.ÇOĞULLAR
Çok yorgunum.
Deniz kıyısında bir ağaç gölgesi yüreğimde Zorunlu yalnızlık... Başka sevdalar üflüyor rüzgâr hayatıma. Çok kırgınım Zorunlu hissizlik... Gelmeyin bana vurgunum Kıramam sevdaya inancınızı. Sevmeyin beni çok durgunum Zorunlu kalpsizlik... Yaralandım. Sarılacak gibi değil üstelik Açmayın yaralarımı, Bilmezsiniz ben de sevdalandım. Çok suskunum Zorunlu sessizlik... Rüzgâr çok kuvvetli Benim kanatlarım kırık Kanatlarım küçücük, Bırakamam kendimi. Uçamam başka sevdalara İstemeyin bunu benden Duvarlarımda bir 3.Tek’il kişisi Çok Sol’gunum. Benimki zorunlu AŞK’SIZLIK. 05/11/2015 10.01 |