KüffârTürküler yağıyorum gök bölünmüş bilmem kaça kuşlara ağıyorum içim orman eskisi düş yıkadım ıslak sokaklarında gözlerimin geceden ayma bir sabaha Hadi çırpın şimdi sen; karalar b’ağlayan duvar bağışladın ne de olsa rengini tütsülenmiş çocuklara ki; cevşendirler anaların boynunda Yürüyor işte karanlık hatta koşuyor büsbütün alnına yapışıyor secdesi vebâliyle birlikte o kara adamların Ne varsa söv gitsin diyor sesim ölmekten evlâdır yine... Kasım/2015 Seçki kuruluna şiir adına teşekkürlerimle... |
şiir okuyor insan.şiir tadında.
duygusunu kurgusunu sanki yaşar gibi.
yine güzel,yine mükemmel,yine müstesna size layik .
saygılarımla.