Abra KadavraSustuk biz içimize anlattık en güzel masalları sırtımızda asırlık telâş alnının çatından vurduk merhameti biliyorduk aslında ne menem bir şeydir ölüm nasıl dağlanır yaralar bilenince yalnızlık aslında biliyorduk kör bir bıçağın onulmaz kederini... Unutmaktı belki de yaşamın diğer adı her fâni gibi ölünce anladık... Eylül/15 |