AKILA KELEPÇE VURULMUYORŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiiri fen lisesini birincilikle bitiren akıl küpü zeki bir kız çocuğunun aniden geçirdiği rahatsızlıktan ,hayellerinin ,arzularının bitişini gördüğüm ve nazar değdiğine inandığım için yazdım. Tabi ki ,etrafımda yaşanan hayatlarda yaşananları ve kendimden de birazcık bir şeyler katarak yazdım.
Aklıma mukayyet olamıyorum
Firar etmeye az kaldı Çıldırmak üzereyim Gömleği giyinmeye az kaldı Anne! Bulanık akıyor suyum durulmuyor Akıla kelepçe vurulmuyor Gecem gündüzümle eş oldu Kirpiklerim kapanmıyor gözlerime Ninnisiz uyunmuyor Anne! Ömrümü yoldu hoyrat eller Direnişle geldi geçti seneler Nereyi eşelesem ihanet vefasızlık çıkıyor Al beni yanına Artık buradan durulmuyor Anne! Oysa ki ben aklıselimdim Fazlasını alana verirdim Kaynağımda fışkırır çağlardım Her yere sürgün veren Kocaman bir çınardım O pınarı kuruttular Eviridiler, çevirdiler Çınarı devirdiler Anne! Hadi anne iki yana kollarını aç Giydirmesinler bana o gömleği Saçlarımı yolmadan Çoluk çocuğa maskara olmadan Al beni yanına Kıyamam deme Kıy ne olur kıy, çağır yanına Belki yaradan sesimizi duyar Nihayet verir ızdırabıma Canıma kastediyor bu unutuluş Böyle yaşamaktansa Ölüm kurtuluş Anne! 04/11/2015 Handan Uçak Tunca Yürekten Mısralara |
Acil şifa dileklerimi iletiyorum.
Yürekten dökülenler,yaşama yapılan isyanlardı.
Kutlarım bu yürek seslenişlerinizi,şiir diliyle sunuşunuzu.
Sevgiyle...esenlik dileklerimle...