Sabah şafağında
Sen zamana karşı koyup çekip gidersen,
Yüreğime sensizlik düşer sonbaharda. Sıcacık nefesini tenimden çekersen, Artık çiçekte açmaz sabah şafağında. Yıllar geçtikçe sonbahar kışa döndükçe, Hüzne koyan çınar yaprağının dalında. Ayaza bırakıp sevdana üşüdükçe, Artık güneşte doğmaz sabah şafağında. Senelerce sonra bana geri gelince, Ben olurmuyum bilmemki senin yanında. İşte o zaman hüzne sarılıp ölünce, Artık yaram acımaz sabah şafağında. 28.10.2015 / Bayram Köse |