adını vermek istemeyen şiirkırık kalplere tutulurken özlem muhasebesi, hatırdan koca bir dert kervanı geçiyor ve aldırmıyor şahsımda ki benliğim... ciddiyetler yitiriyor ciddiyetini, akıl çalışmayı unutuyor, umut hüzünle dans ediyor beyinlerde. özlem çerçevesinde sadece özlem yer alıyor. kalmıyor zaten dağıtmak için bir gıdım dikkat, mürekkep damlıyor "antika" anılarla; beyaz, bir keder şiirine müsait kağıda... kelimeler yüceliyor, hasretine yazılan her cümlede, kurulan her sofrada eksikliğin doyuruyor, gurbetin makamı demli, bıçak gibi saplanıyor. bir dileğim var şimdi bunca gözyaşından, bir tutam uyku versin bari mükâfat adına, bir avuçta huzur ümit beslemek için yarına...Cenk İNAN |