sürgüne durur baharlar
ne desem ne desem ne desem
sana sevgimi göstermesem gözlerimi kapasam sessiz ve yalnız patikalarda ne görsem ne görsem ne görsem görmek istemediklerimi ayaklarım çarpışsa düşsem asfalt yollara ne düşünsem ne düşünsen ne düşünsem bir bahar olarak açıyorsun yüzüme bir çiçek oluyorsun uzanıyorum kayboluyorsun birden bire ne yapsam ne yapsam ne yapsam bilinmiyor istediklerim çakıl taşları arasında dere boyunda kelebek konuyor birden bire başıma nasıl baksam nasıl baksam ama nasıl bu dert çıkar içimden rüzgarlar sert mi eser deniz dalgalımı sararıp solup düştüğüm yerde ah sevgili gülsün ellerim kanar denizler özgürdür martılar kadar belki olur belki umutlar ölmez her bahar sürgüne durur baharlar.. Münir Süleyman GÜRESEN ve sen İzmir Buca 28/10/2015 |
sevgiler...