Kırık penceremden kulaklarıma dolan müezzin’in sesi
Yetim kalmış duygularımın yalnızlığına yoğunlaştı
Dışarıda yüreğimi donduran rüzgarın nefesi
Girince içime kıyametleri kopardı

Düşüncelerimin terk edişleri yaraladı
Cebelleştim bünyemin havzasında
Ses seda yok yine yalnızlığa mahkum
İçimde ki ben ve odamın dört duvarları

Aşkın siluetini gördüm tertemiz
Kirlenmemiş,yıpranmamış
Aşkı yaratana aşık oldum
Kadife battaniye sıcaklığı merhametinde kayboldum

Değer yoksunlarını salıverdim gözlerimden
Akan her damla büyük bir yakarıştaydı
Gelmeyen figürana değil
Gerçek sevgilinin, sevgisine muhtaçtım
Ondandı boncuk boncuk akanların yalvarışları

Boynum bükük,gözlerim devrik
Mahcup olan gönlüm bir hayli sessiz
Secdedeyim, yüce huzurunda ALLAH’ım
Hak etmeyerek yalvarıyorum vazgeçmeden
Nasip et sevgini ey sevgili ölmeden.