DAYIMA MEKTUP-28-Güz yelleri acıtırken yüzleri Feryat eden yeğenini duy Dayı! Pek yakında kar bastırır düzleri Gel bizimle varoşlarda buy Dayı! Gelemezsin, bağlısındır koltuğa Serpilemez, su vermezsen çeltiğe Kaç senedir içindeki saltığa Kibirlenip takındığın huy Dayı! Büyük şehir doyurmadı gözünü Başkalaştın kaybettikçe özünü Öz hısmına çevirdiğin yüzünü O dikenli kabuğundan soy Dayı! Bu topraklar cazibeli han iken İçerimden atmadığım zan iken Üstelik de kuvvet veren yan iken Helalinden senin olsun; doy Dayı! Biliyorum ne çok beni kandırdın İçimdeki kıvılcımı söndürdün Sanalları mutlu-gerçek sandırdın Kavruldukça yanar yürek oyy Dayı! İsmail Süklüm 26 EKİM 2015 KASTAMONU |
Emeğine gönlüne sağlık.
Beğendim. Tam puan...
............................... Saygı ve Selamlar...