ANNEM
ANNEM
Acıkınca karnımı Sütün ile doyurdun, Şefkatli kollarında Mışıl mışıl uyurdum. Üstünde senin sevgin En büyük sevgilerin, Dünyaları verseler Dolamaz asla yerin. Severek okuduğum Öğreten kitap sensin, Solmasın güzel yüzün Ömür boyunca gülsün. Gelincikten kırmızı Papatyadan sarısın, Ağustos sıcağında Kartepe’nin karısın. Benzettiğim hiçbir şey Seni tarif etmiyor, Ne söylesem bilmem ki? Kelimeler yetmiyor. İSMAİL MALATYA |