Gülerken Ağladım Bu Gün Ben
Yüzü gülerken içi ağlar ya insanın bazen
Adı üstünde mecazî bir sözdür bu zaten Ama, bu gün gülerken ağladım ben gerçekten Fark ettim ki gözlerimden yaşlar süzülmüş Sözde ben gülerken Eller bana göz süzerken bilmem neden Sen, yanındakilerle zamanı hoyratça katlederken Her şeye rağmen yoluma devam edeyim Gülümseyeyim hayata derken İçime sığmayan yaşlar süzülüverdi gülerken Mecaz sözde kalmadı Gülerken ağladım bu gün ben Sildim gözlerimi, yerimden kalktım usulca İnsan neler görür ve yaşarmış ömrü oldukça Biliyorum sitem bile etmeye hakkım yok sana Herkes yürüyüp giderken kendi yolunda Benim gönlümdü takılan ardına Her şeye katlanmaya da razı olacak bu durumda Gülerken ağlamaya da…. 23/10/2015 Perihan METİN NOT: Şiirime, Uğur Böceğini layık gören Edebiyat Defteri Yönetimine çok teşekkürler, sağ olun Habib Bey, iyi ki varsınız. |
İnsanlar ağlamasın...
Şiir güzelliğin aynasıdır…
....................................... Selam ve saygılar..