GECEDEN ÖTE YERDE
İlk tanıklığım ol düşlerim ahvalince
ve sıyrılamayışım mavisinden, âh, o denizin şu hüznünü güvensiz sırdaşlıklarda bırak kördüğüm yalanları bozsun yalnızlık sihrin umutlar yâr, umutlar var oldukça, beyhude olmayacak bekletilişim. Bir ansız kapanışla sıyrılıp övünçlerden bıçkın, benliğe saplı bir hançer şavkı gibi amansız parlayışla çekingen sevinçleri budayan şu hoyrat el ki beyazı utandıran ve yırtılan bak bir daha, kaçıncı koparılış nihai sayfasında boyandı son utanış matemini kendi biçen siyahın mahreminde… HASAN PARLAK |