UYAN
Bir gece yarısı kan ter içinde uyandığın o kabusları
elinin tersiyle silip " oh be rüyaymış" demeye benzemez aşk... UYAN...!!! silemezsin öyle bir çırpıda gönül hanenden sıfırlayamazsın çektiklerini,çektirdiklerini çok gözyaşın intihar etmeli yastığında avuç içlerin matem havası estirmeli unutmak için ettiğin her dua’da burnunun direği sızlamalı sesi kulağında her çınladığında dilediğin ama asla işe yaramayan özürler yeni yeni mahkumiyetler giydirmeli sol yanına durgunluğuna anlam veremeyenleri hoş görmeli gözlerin huzura yürürken hüzne takılan ayaklarına da sakın kızma vardır elbet yaradanın bir bildiği sevmek için canla başla yar arayanların bir süre sonra kaçmak için yer aradığını görmüşsün sen öyle kolay yıkılmak yakışır mı sana...? elinden geleni yap ama ; baktın ki ipleri elinden kaçmaya meyilli bir uçurtmadır mutluluk sal elinde avucunda ne varsa semaya gök kubbe neyi kabul etmemiş ki bu güne dek...? senden gelenleri mi geri çevirecek...? UYAN...!!! beklemekten vazgeç bu güne dek yağmalanan kalelerine bir nefer demir alsın artık umut limanından yalnızlığa doğru bu sefer dilinden dökülemeyen sözlerin pişmanlığı da elbet geçer sen yeter ki yarana sadık kal,yaşadıklarını unutma...24/10/2015 Can Çalışkan |