Hayatım öyle ki yaza yaza bitmeyecek uzun roman
Sanki içimi kaplamış ucu bucağı gelmeyen bir orman
Buradaki ağaçları kağıt yapsam göz yaşlarımı da umman
Bitecek gibi durmuyor hikayem, yani halim duman

Halbuki dün yazmaya başladım ve bitecekti bugün
Yarın da okuyacaktım, olursa korkusuyla son günüm
Bir de bakmışım gelivermiş hayatımı noktalayan düğüm
Yaşamımı okumadan dolarsa vadem, gözüm açık ölürüm

Dedim ki yazayım sıradan hayatımı ardımdan kalsın nişan
Bilemezdim ki kalem oynatmanın edeceğini perişan
Sanıyordum sürdüğümü tekdüze ve sakin bir yaşam
Aksine doludizgin yıllardı, hafızammış sanırım karışan

Sonuna yaklaştım nihayet, hatrıma gelenler tükeniyor
Hafızam belki rahatlamakta yalnız sağ elim güceniyor
Farkına varmışçasına yaklaşan sonun, yazmaya üşeniyor
Sonlandırmak istemiyor ömrümü, katil olmaktan çekiniyor.

18.02.2015