Sensizlikten bu dağınıklığım,
Kırık döküklüğüm özleminden.
Hasretin kor olmuş bakışlarımın derinliklerinde,
Dört duvar arasına hapsetmiş im bedenimi,
Hüzne emanet etmişim hislerimi.
Ne zaman adının harflerini hatırlatan bir söz çıksa ağzımdan,
Hüzün kokar yüreğim.
Kirpiğimden bir damla düşer avuçlarıma.
Sessiz bir çığlık düşer içimde sana bestelediğim şarkıya.
Sensizlik işlenir gün yüzü görmemiş acılarıma.
Hep sana yanıyor, Hep sana üşüyorum.
Sana dökülüyor kalemimden kelimelerim.
Ne zaman "özledim" desem,
Dinmiyor özlemlerim. İçimde gemilerim batıyor,
Her hücreme alevler yayılıyor,
Acılarım dökülüyor gözlerimden duvar köşelerine.
Direnemiyorum kendime!
Sana adanmış tutkularımın en kuytusundayım.
Gece olunca sana uyuyorum özlemlerimle,
Sabah olunca kokuna uyanıyorum.........

Hayriye Aydoğdu