bir gezgin vardır ben de
demir atmış benliğimin derinliklerine.

çocuktum
bir hayta saklı içimde
ah o muzip çocuk
bir oynatmazdı kapımın önünde
hayata aralıktı kapım.

dünyaya açılan pencereydi uzaklar
nihayet vermezdi ufka varıncaya kadar
devirli ondalık sayılar yaşamdı
uzayıp giden yol türküsünü çığırır, çığırırdı.

gün olur dişim tutar yollarda
köpekler hırlar kimi
ne karıncalandı bisikletimin selesi
ne yüzdüm Nilüfer çayında
şimdilerde cadde olan yolların kırsallığı
en çokta o kırsallık hoşuma giderdi
kırosal kent manzaraları henüz uzaklardı.

patikalar yaşamın özüydü o dem
müşkülsüz değildi yollar gerçi
bir köpek saldırmıştı da ne korkmuştum
zincirinin uzanluğu bana kadarmış meğer
sanırsınız Arizona Junior filminden bir sahne.

düşünüyorum da
iyi! Başıma bir şey gelmemiş
belli ki safiyetini henüz yitirmemiş doğa
geri dönüşümü pahalıya mâl olmuyor topluma.

o gezgin ki kopmaz benden
demir almaz benliğimin derinliklerinden.


L.T.