Tabutsuz
Bir şiir yazmalıyım şimdi
Sana Bana Ve yalanlarına dair Bir duruşmadaki yalancı şahitlerin En yalan cümleleriyle İpe gitmeye hazırlanan bir adamın Kinini anlatmalıyım Sanıkları da tanıkları da tek tek Öldürmeliyim Yirmibeş kalibrelik kumral bir mermiyle Öldürmeliyim seni Ama yaşamalısın.. Yaşarken ölmelisin Ne bir tabutun olmalı Ne de sarılabildiğin bir kefenin Kimse dua etmemeli sana Kimse ağlamamalı arkandan Ölmelisin Ama yaşamalısın.. Bizden başka kimsenin olmadığı Hayalini kurduğumuz o şehirde Ya da rüyalarında kaybolduğumuz Dünya üzerinde var olmayan o şehirde Ya da Allah’ın belası dünyanın Herhangi bir coğrafyasında Bir mezarın olmalı Yerini sadece ben bilmeliyim Kirlenmiş bedenini Kirlenmiş dudaklarını Kirlenmiş ruhunu En temiz nefretimle beraber gömmeliyim Ve papatya dikmeliyim toprağına Sadece papatya.. Çünkü papatyaları seversin sen Çünkü sadece papatyalar senin kadar güzel Çünkü sadece papatyalar.. Yirmibeş kalibrelik kumral bir mermiyle Öldürmeliyim seni Ve bir şiir yazmalıyım İçinde Sen Ben Yalan Ve nefret olan Bir şiir yazmalıyım Aşık olduğu kadından nefret eden Bir adamın öyküsünü anlatan Sizin göz yaşlarınız sigaranızı söndürdümü hiç ? |
şiir adına mutluluk.
kumral mermi öyle mi?
tebrikler ve teşekkürler.