ÇARESİZ
Bitti tükendi artık, şu dönencede hüznüm
Pamuk beyaz bulutlar, garip hülyaya dalmış Gün batarken şu şems-i , hüzünlendiren yüzüm Karanlığa sığınmış, ıssız kenarda kalmış Bunu bilsen çaresiz, bilmesen de çaresiz... Feryat ettim çağırdım, uzaklardan öteden Ulaklar saldım bitsin, artık bu hasret denen Hiç mi vicdanın yoktu, kırdın kalbimi neden Azrail tebessümde, gidiyor can bedenden Buna gülsen çaresiz, gülmesen de çaresiz... Gönlümdeki yangını, el alemden gizlerim Yaralı yüreğimde, durur sevda izlerin Bana yangından kalan, aşk artığı közlerin Yolunu beklemekten, görmez oldu gözlerim Artık gelsen çaresiz, gelmesen de çaresiz... İnceden yağar yağmur. gönül bahceme dolar Orda açan her bir gül, acıma bakar solar Bülbüller suskun ötmez,derde düşmüş onlar Ölüm kokar şu toprak, kalbime acı salar Benim olsan çaresiz, olmasan da çaresiz... 10.10.2015 Makbule Durmuş |