toprağa yaprak gibi
toprağa düşen yaprak
kuru nehirde son damla hangi çiçek açacak mezarımda acaba karıncalar türlü türlü böcekler toprağın derininde çullanıp cesedime neye dönüştürecek bu eylemleri beni kış gecelerini bacasın da ki duman biliyorum amma korkarım söyleyemem belki koklamazsınız karanfili gülleri sabahları ötüşen her yerin serçeleri o gün hepsi suskun soluşların içinde bense bakarım öyle bana bakan gözlere şu bana ne demişti kim yemişti hakkımı kim sevmişti içinden denizler kadar derin kim çağırmıştı bana serçelerimi denizler kadar mavi güller kadar kırmızı.. Münir Süleyman güreşen Buca İzmir 18/10/2015 pazar |
sevgiler...