müslüman isen 'ibret al' gönül
Ne kadar sürerse, biter bir gün
Zalimin zulmüne, aldırma gönül Mazlumun ahı , katar olmuş bu gün Hak kapısında, divana yürür; Gönül Katiller katilliğin öyle savunur Mazlum masumluğundan utanır Yalanlarını ,öyle bir haykırırlar Doğruları, hayanın sessizliğine bürür; Gönül Allah Rasulü birgün, iki davcının Davasına hüküm vermişti ,gönül Biri edebiyatta güçlü, lafazan dil Yalancı şahit, Adaletin terazisin eğritir; Gönül Ağzı laf yapan, haksızlığın yalanla öyle bir savundu,hile dolanla hüküm lehine verildi, gümanla Sevinerek giderken,Rasul durdurur ;Gönül Allah Rasulü ’Allahtan kork dinle ’ ‘Benim sana hak vermem Haklısınız demem seni haklı çıkarmaz Allah haklıyı haksızı biliyordur’ der; Gönül Nebiler nebisi ‘Biriniz iyi konuşuyorsa Haksızken haklı çıkıyorsa Hak veren ben dahi olsam Mahşerde haklı hakkını alır’ diyor; Gönül Bunu duyan haksız Ya Rasulallah ‘ben haksızım İyi konuştuğum kendimi savunduğumdan Haklı gibi göründüm’ deyip helalleştiler; Gönül Yarsuadım; Allah Resulünü duydun Müslüman isen ibret al gönül Çekişen Müslümanlara duyur ki İSLAMI HAKSIZLIĞA ALET ETMESİNLER; GÖNÜL |