YIL 1915
Yıl 1915 mevsim sonbahar...
Ordular ileri,marş marş ardahan. Kars’tan ilerliyor Moskof an be an, Bir yanda fırtına,kars’ta matem var. Allahüekber’de fırtına dinmez, Düşmanın sırtı pek soğuktan tinmez. Tipi yendi bizi yüzümüz gülmez, Şahadete erdik bir şanımız var. Yürüdük aylarca bitmedi elhak, Düşmanı görmeden hep olduk helak. Çarıklar delindi kalmadı erzak, Kadere yenildik bir ahımız var. Yakın yayla dağlarını aşmak güç oldu, Nice koç yiğitler soğuktan dondu. Komutan vahlanıp saçını yondu, Makberi kazana bir nidamız var. Doksanbin askeri yuttu fırtına, Bir mehmet bir mehmedi almış sırtına. Can verirken selam durdu yurduna, Hamdü sena olsun,bir Hüdamız var. Kulağına küpe olsun bu destan, Yardım gelmez ne düşmandan ne dosttan. Bir sen varsın,bir de seni yaratan, Aktı gözyaşlarım,bekleyenim var. Enver paşa der ki nerde erlerim, Yakın beni yurda serin küllerim. Yüce Tanrım senden medet dilerim, Ben yanarım,Yurdum ağlar,giderim... Halit Macit / Trabzon |