KAL DESENYüreğimde dörtnala koşan küheylanların Nal seslerinden ürken sürmeli ceylanların. Son nefesini gelip kapında verdiği an Şaşacaksın bir insan böyle mi olur viran. Bulutların gözyaşı toprağın sevincidir Tebessümün ikramdır ele, beni incitir. Bahtıma perde ettin saçının karasını Tuzla ecza eyledin gönlümün yarasını. Kuruyan bir yaprağın hışırtısıdır sesim Senin semtinden geçer aldığım her nefesim. Ayağına sürünen toz bulutunda tenim Sen çiğneyip geçtikçe sevinir tenim benim. Gitme kal desen nolur kapının eşiğinde Sererim can u teni her gelip geçtiğinde. Dudağından dökülen tebessüm şad edecek Aşık-ı cahil mazlumu gör ki irşad edecek. Bekir Urfalı (Gül Yarası) |