Hadi...
Al şimdi eline kalemi...
Yaz,yaz aslanlar gibi,
Dobra dobra..
Dök içinden geçenleri,
Duygularını,düşüncelerini,
Hayal kırıklıklarını..
Hissetiklerini,beklentilerini,
Anlat ne olur..
Dolambaçlı yollardan,dolanmadan
İnce eleyip sık dokumadan,
Beni fazla yormadan..

**
Bir makas elinde...
Hemde göz göre göre..
Gündüzün güneşinden kırpıpta,
Yıldız niyetine...
Dağıtma...
O, hiç yıldızı olmayan gecelerine..!
**
Ben...
O karanlık gecelerinde..
Işığın olmak,seninle dertleşmek...
Seninle gülüp,seninle,
Seninle ağlamak isterim,
Şiirinin her dizesinde,her hecesinde..!
Ne olur...
Yaz sen kendi şiirini..!
Hiç farketmez,bildiğin,duyduğun
Hissetiklerin kadar olsun.
Yeterki senin...
Senin yüreğinin sesi olsun..!
**
Bu şiir;
’Benim yüreğimin aynası’ de,
Mirasın olsun..
Senden sonra gelen nesillere..! !


Mahmut M. Özdemir.
11.10.2015