KİM BİLİR
Güneş bugün yine gökyüzüne dönmüş yüzünü,
Bulutlar terketmiş gökyüzünü. İnsanlar dönmüş başlarını göğe, Bakıyorlar ölümsüzlüğümüze. Baktıkça bakası geliyor insanın, Bayrağımızın gurur verici rengine. Sanki bütün tonların arasında, Bir tek o can veriyor bizlere. Kanla kutsallaşmış bir toprak, Kaç çeşit kan tattı kim bilir, Ya da kaç ton taşıdı üstünde, Kaç yaralı yattı üstüne? Bir savaş sonrası, Ayla yıldız gökyüzünde, Bir çukur oluşmuş toprakta, Çekiyor tüm kanları içine. Herkes bir marş yazmış üzerine, Her insan hayran kalmış asaletine. Bayrağımız gökte dalgalanırken, Hiç bir şeyden ürkmeyeceğiz katiyen. |