Yalnızlık
Yalnızlık beni alır götürür,
Aydınlık günlerden Zifiri karanlıklara… Bırakır beni oralarda, Öylece bir başıma! Elim boş kalmaz, Gelir tutar yalnızlık Masum uykulardan alır, Kâbuslara teslim eder… Kapı çalar ben bakarım, Yalnızlık dayanır kapıma. Kalabalığımın ağzını kapatır Benim ise kulaklarımı… Acımaz halime, etmez merhamet! Masmavi berrak sulara dalarım, Yalnızlık çeker kolumdan Cehennem deryalarına sürükler… Düşünmez yanar mı diye! |