KİMLİKSİZ
Bir öykü başlar ellerinde
Aklımı alıp çalan o ahir zamanlar Nefretim olur sensizlikten sonraki köy. Hadi bir itirafçı yatır gönlünde Suçtu sevgisizlik ikimize de… Bir gökyüzü düşün yüzüm yüzüne değmezken Duvar yazıları, kimsesizliğinde ellerim Hani bir çocuk kadar huzursuzum Bahar havası kadar yağmurlu,güneşli Bir şiirde daha sana rastlarım Sen kitabını okuturken aşkın Sokaklar yürür üstüme Gölgeme takılıp giderim bu şehirden Söyle! Sızlamaz mı yüreğin? Bir aşk şiiri daha bir sobada yakılırken Ufku biter gözlerimin Gördüğüm yer sensizlik Bu aşk bir piç ise Şimdi bendekiyse kimsesizlik Burak YUVARLAK |