YİTİRDİM

Toprak şerha şerha “il” i yitirdim,
“İkra”yı unuttum, “bil” i yitirdim…

Berceste sözlerle tezyin edilip,
Derdimi paylaşan dili yitirdim…

Teselli faslından kelâmı geçtim,
Dostça kenetlenen eli yitirdim…

Yıldızlar ufkumu aydınlatırken,
Gönlümü titreten teli yitirdim…

Bulutlar boşalır, bereket yağar,
Çileyle çağlayan seli yitirdim…

Acı haberlerle ruhum sarsılır,
Şirazeyi tutan dalı yitirdim…

Metodum boş, kaynaklarım kurumuş,
Kovanım boşalmış balı yitirdim…

Dağ bayır demeden düşsem izine,
Menzile götüren yolu yitirdim…

Ezelden ebede muhkem köprüler,
Köpüren ırmakta salı yitirdim…

Sevgiler sığ mı sığ, sevdalar sanal,
Mecnunu bekleyen çölü yitirdim…

Bahçemde rengârenk kutlu nefesti,
Yoluna sermeye gülü yitirdim…

İçimi sızlatan bir derde düştüm,
Ateşimi örten külü yitirdim…

Amel defterimde suçlar kabarık,
Tövbe dilekçemde pulu yitirdim…

Esma ve sıfatlar unutulmuş hep,
Günbeyli’yi sarsan hâli yitirdim…

Gönlümü titreten teli yitirdim…

Mahmut TOPBAŞLI