—Üslûbu beyan, aynıyla insan…"-

Kimi söz dikendir saplanır öze,
Gönül sıcağından beyanın olsun…
Kimi söz gül gibi görünür göze,
İrfan ocağından beyanın olsun.

Dostların dostlukla kalması için,
Hayatın huzurla dolması için,
Sözün hedefini bulması için,
Aşkın kaynağından beyanın olsun.

Söz bazen kılıçtır, düşürür başı,
Bazen de bitirir nice savaşı,
Gül renkli kelamlar eritir taşı,
Nebi sancağından beyanın olsun.

Hasret kapısına dayandığında,
Hüzünlü bir güne uyandığında,
Sükûtun rengine boyandığında,
Kardeşlik bağından beyanın olsun.

Kalbinde ne varsa diline yansır,
Merhemin var ise eline yansır,
Dokuz boğum geçip yoluna yansır,
Vuslatın dağından beyanın olsun.

Dikenli bir sözle gün asır olur,
Ağızdan çıkanla kul esir olur,
Yürekten olmazsa söz kısır olur,
Sevda otağından beyanın olsun.

Yolu aydınlatan ışık söz vardır
Bal şeker dillerle mevsim bahardır,
Günbeyli, Hak söze hangi yol dardır?
Saadet çağından beyanın olsun.

Mahmut TOPBAŞLI