KENDİ KARANLIĞIM
Bazen boşluğa takılıyor gözüm
Ve dalıp gidiyorum sonsuzluğa doğru Kendimden bir haber Ne istediği mi, ne hissettiğimi bilmeden İçimdeki derin boşluğa dalıyorum İşte yine o derin boşluğa doğru gidiyorum Yine her yer karardı içim gibi Yıldızlarda yok bu gece Ay ise saklanmış bana inat edercesine Sokak lambalarına ne oldu Ya evlerin ışıkları Kim neden söndürdü hepsini Neden kendi karanlığım yetmiyormuş gibi Kararttınız her yeri İşte o karanlığın içinden Uzaklardan bir ses ‘’Gel’’ diyor Göremiyorum seni Tut elimi ne olur Al beni bu karanlık dünyadan Çıkar beni umutsuzluktan Çok şey istemiyorum Sadece biraz umut ve sevgi Çok görme bunu bana Herkesin umutları bir bir yok ettiği şu karanlık dünyada Bir umutta sen söndürme…. |
saygı ve sevgiler...