Sükutumdan dolayı kendimden başka kimse kabahatli değildir. En büyük düşmanım ben idim. NAPOLEON
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Karanlığın Esintisi
Sefa Yıldırım
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 399 okunma
Karanlığın Esintisi
Yollar karanlığın esintisinde,
Önümde uçuşan yapraklar, Gözüm öyle dalıp gidiyor uzaklara; Kaçışan hayaller, umutlar, Onlar kururken burada mıydım? Sürünürken dilimi yutmuş; Başucumda insanlar dururken burada mıydım? Ruhum yalnızlıktan çürürken, İnsanların gözünde ben; Büyürken… Nereye kaybolmuştum, Dardı bu ezip geçtiğim topraklar, Ah şu topraklar ki ancak; beni paklar, Ölüm acıtır mıydı ki şimdi; Kaç kere ölmüştüm, Eskidi diye kaldırmışlar ya dert köşemden; Musalla taşımdan da mı olmuştum! |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Karanlığın Esintisi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 4.10.2015 23:23:12
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 399
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.