Sonbahar
Günahlarımdan cehennemi kıyasla
Üşüyor ellerim penceremden dışarıya Kardan ev yaptım eylül ortasında Biraz sarılsam huzurun içime dolsa. Koca Ankara’da bencil bir sonbahar Kırmızı bir fon eğilir ağaçlar,yapraklar... Bakışların sessiz, gördüklerin kan ağlar Geceyi öldüren günlük zehir dudaklar. Mukadderat objelerden doğan kamuflaj tepkiler Bıçak keser sesimi, bitmek bilmeyen kalem ver Ağacın altındaki ruhundan ibaret cennetin, şer Kaç eşyan, kaç anın, kaç defterin.... Savaşı bitirdi kilitli dudağından çıkan kelimeler. |