Derviş-3
Sırtımda eski bir ceket
Son dal cigara ağzımda Rüzgar saçımda Ellerim cebimde Tek kaşım kalmış yine Deniz dalgakıranlarla konuşmakta Bir sessizlik varki Öz canımla boğuşmakta Kalp elpençe divan Akıl düşünmekten viran Ayak yürümez yüremekten Bu haller iyi haller değil Sevince oluyor işte yürekten. Lakin lokman yok aramızda Şifa bulunmaz mı vicdanınızda Ha vicdanlar kalkalı çok mu olmuş? Öyleyse bize de müsade vakit dolmuş. Yok istemem dostlar da beri dursun Sağır sultana da yazıp verin o da duysun Meğer ne boş işler peşinden koşmuşuz Arkadaşlık dostluk sevgi diye ömrümüzü yormuşuz E tabi rüzgar da var cigaram da bitti Bir zahidem söylerdim ya Boğazım düğümleniyor Neşet baba da gitti Ufaktan yağmur başladı Dalgakıranları daha bir tokatlıyor deniz Cekette hani dedik ya eski Tüm suyu geçirdi münafık işte Daha lafa tutmayın da gideyim Yoksa kurumaz ruhumuz bu gidişle.. |