Arsız güçlü olunca haklıya suçlu derler,
Hakkı söyledin diye seni dava ederler,
Yetimin malını yer, dava derdi güderler,
Dava kim, siz kimsiniz! Ferman mı var uzaydan?
Korkmayız kıytırıktan, şahına hodri meydan!

Şah da şah olsa hani, bir hamleyle mat olur,
Mecliste söz zamanı dili iki kat olur,
Başı dara düşende herifken avrat olur,
Bel büker, gerdan kırar, tur döner şinanaydan,
Korkmayız kıytırıktan, şahına hodri meydan!

Dönse pilav kaşıktan sapını da kırarız,
İpte dönen cambazın ipini de kırarız,
İster vezir, ister şah, topunu da kırarız,
Daha geriye dönmez ok çıktı ise yaydan,
Korkmayız kıytırıktan, şahına hodri meydan!

Tarikattan söz eder imanı dini bilmez,
Cebirden bihaberdir ilimi fenni bilmez,
Vehmini hak zanneder gülü dikeni bilmez,
Meydanda boş konuşur kâh çorbadan, kâh çaydan,
Korkmayız kıytırıktan, şahına hodri meydan!

İnsan hizmet ettikçe himmete mazhar olur,
Şayet himmet yok ise hezimet duçar olur,
Bak azizim, insanda bir parçacık ar olur,
Ar etmeyen çekinmez ironiden, alaydan,
Korkmayız kıytırıktan, şahına hodri meydan!

Sen şahı çağırırsın, piyon atlar meydana,
Maşayla dama oynar şeytana bak, şeytana!
Bırak atı, piyonu, meydana sen çıksana!
Medet mi bekliyorsun pöstekiden, kobaydan?
Korkmayız kıytırıktan, şahına hodri meydan!

Gerçi farkı da yok ya yumuşacık bakırdan,
Zenginle düşüp kalkar, utanç duyar fakırdan,
İşte bu sebeple ki çekiniyor Çakır’dan,
Korku ecel yenemez, kendine var mı faydan?
Korkmayız kıytırıktan, şahına hodri meydan!